bucolismo - ορισμός. Τι είναι το bucolismo
DICLIB.COM
AI-based language tools
Εισάγετε μια λέξη ή φράση σε οποιαδήποτε γλώσσα 👆
Γλώσσα:     

Μετάφραση και ανάλυση λέξεων από τεχνητή νοημοσύνη

Σε αυτήν τη σελίδα μπορείτε να λάβετε μια λεπτομερή ανάλυση μιας λέξης ή μιας φράσης, η οποία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το ChatGPT, την καλύτερη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μέχρι σήμερα:

  • πώς χρησιμοποιείται η λέξη
  • συχνότητα χρήσης
  • χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό ή γραπτό λόγο
  • επιλογές μετάφρασης λέξεων
  • παραδείγματα χρήσης (πολλές φράσεις με μετάφραση)
  • ετυμολογία

Τι (ποιος) είναι bucolismo - ορισμός

Romance bucólico
  • O bucolismo exalta as belezas da vida no campo.

Bucolismo         
m.
O gênero da poesia bucólica.
bucolismo         
sm (bucól(ico)+ismo)
1 O gênero de poesia bucólica.
2 Disposição natural para essa poesia.
3 Vida pastoril.
4 Simplicidade da vida campestre.
Bucolismo         
Bucolismo é o termo utilizado para designar uma espécie de poesia pastoral que descreve a qualidade ou o caráter dos costumes rurais, exaltando as belezas da vida campestre e da natureza, característica do arcadismo.

Βικιπαίδεια

Bucolismo

Bucolismo é o termo utilizado para designar uma espécie de poesia pastoral que descreve a qualidade ou o caráter dos costumes rurais, exaltando as belezas da vida campestre e da natureza, característica do arcadismo. A base material do progresso consubstanciava-se nas cidades. Mudava-se o mundo, modernizavam-se as cidades e, consequentemente, redobravam-se os problemas dos conglomerados urbanos.

A natureza acenava com a ordem nos prados e nos campos, e os indivíduos resgatavam sentimentos corroídos pelo progresso. Os árcades buscavam uma vida simples, bucólica, longe do burburinho citadino. É presente nos textos e músicas que trazem ideia de uma vida simples na natureza e nos campos, com os animais e as pastagens.

Segundo os árcades, a pureza, a beleza e a espiritualidade residem na natureza. O crescimento das cidades conduz à valorização do campo e do preceito horaciano do fugere urbem ("fugir da cidade"), daí a preferência por temas pastoris e pelas cenas de vida campestre.